iranresearches-telegram

محصولات ایران پژوهان را در فروشگاه ببینید
 

نگارش یافته توسط مدير محتواي ايران پژوهان مجموعه: شرايط زندگي و تحصيل در آلمان
تعداد بازدید: 10167
چاپ

زندگی دانشجویی در آلمان

زندگی دانشجویی در آلمان چگونه است؟ به عنوان دانشجو کجا باید زندگی کرد؟ آیا دانشجو می‌تواند در کنار تحصیل کار کند؟ اطلاعاتی سودمند در ارتباط با زندگی دانشجویی در آلمان:

در اکثر دانشگاه های این کشور تحصیل رایگان است و 600 یورو هزینه زندگی و 200 یورو مخارج دانشگاه است که با کار کردن در المان می توان اکثر هزینه را بدست اورد

خوابگاه و بورسیه نیز برای دانش آموزان کوشا محیا است

کار دانشجویی

دانشجویان خارجی می‌توانند بدون داشتن اجازه‌ی کار در آلمان کار کنند. برای دانشجویان کشورهایی که عضو اتّحادیّه‌ی اروپا نیستند و همچنین برخی از کشورهایی که به تازگی به عضویت اتّحادیّه‌ی اروپا درآمده‌اند، این اجازه‌ی کار محدود است. این گروه از دانشجویان ( این قانون شامل حال دانشجویان ایرانی میشود) می‌توانند بدون داشتن اجازه‌ی کار، ۹۰ روز کامل یا ۱۸۰ نیمه‌روز در سال کار کنند. در برخی از ایالتهای آلمان این اجازه‌ی کار فقط محدود به تعطیلات بین دو نیمسال تحصیلی است. اگر اداره‌ی کار شهر مربوطه موافقت کند، برای دانشجو افزون بر آن، اجازه‌ی کار دیگری هم صادر میشود که به او اجازه‌ی ۱۰ ساعت کار در هفته را می‌دهد. پیدا کردن کار دانشجویی در آلمان ساده است. به دلیل این‌که دانشجو نیروی کار ارزان قیمت‌تری برای کارفرماست، دانشجویان می‌توانند به آسانی کار پیدا کنند. از سوی دیگر باید به این نکته توجّه شود که با درآمد به‌دست‌آمده از کارساده‌ی دانشجویی، مثل کار در رستوران یا پیتزافروشی، نمی‌توان خرج زندگی و تحصیل در آلمان را تأمین کرد.

درآمد کار دانشجویی معمولاً بین ۸ تا ۱۰ یورو در ساعت است. مگر این که دانشجو در زمینه‌ای خاص، که در مورد آن تقاضا در بازار کار زیاد است، دارای تخصّص ویژه‌ای باشد. برای یافتن یک کار دانشجویی مناسب، بهتر است به اداره‌ی امور صنفی و فوق برنامه‌ی دانشجویی ویا به بخش کاریابی برای دانشجویان Studentenvermittlung، مستقر در اداره‌ی کار شهر مربوطه مراجعه کرد.

افتتاح حساب بانکی

با داشتن یک حساب بانکی در آلمان از نوع حساب در گردش (جاری) “جیرو کُنتو” Girokonto ، می‌توانید همه جا به پول خود دسترسی داشته باشید. در صورت داشتن این حساب، پرداخت پول به حساب شما و همچنین برداشت وجه از آن به راحتی صورت می‌گیرد. برای افتتاح حساب بانکی به گدرنامه‌ی خود احتیاج دارید. با داشتن این حساب می‌توانید بدون توجّه به ساعت‌های کاری بانک، با استفاده از کارت بانکی، از طریق دستگاه‌های پول‌پرداز، اقدام به برداشت پول از حساب خود نمایید.

دارنده‌ی این حساب می‌تواند برای پرداخت وجوهی مثل کرایه خانه که می‌بایست به طور منظّم و ماهیانه پرداخت شوند، از طریق “مأموریّت مدّت‌دار”(Dauerauftrag) اقدام کند. با این روش دارنده‌ی حساب به بانک خود مأموریت می‌دهد که بانک، مبلغ مورد نظر را ماهیانه به حسابی مشخّص پرداخت کند.

توجّه: پیش از افتتاح حساب، حق العمل (Grundgebühr) در بانک‌های گوناگون را با هم مقایسه کنید.

بیمه‌ی خدمات درمانی

دانشجویان آلمانی و خارجی از همان ابتدا زیر پوشش شرکت‌های بیمه‌ی خدمات درمانی دولتی قرار می‌گیرند. حقّ بیمه‌ی این شرکتها تقریباً ۵۰ یورو در ماه است. بیمه‌شدگان به هنگام مراجعه به پزشک یا بیمارستان به طور رایگان درمان شده و داروهای لازم را هم به طور رایگان دریافت می‌کنند. به هنگام نام‌نویسی در دانشگاه، ارائه‌ی گواهی شرکت بیمه خدمات درمانی، مبنی بر بیمه‌شدن دانشجو الزامی است. بدون در دست داشتن این مدرک نام‌نویسی دانشجو صورت نمی‌گیرد. در برخی از ایالت‌های آلمان ارائه‌ی گواهی بیمه از کشور مبدأ هم کافی است. هزینه‌ی بیمه‌ی دانشجویی تا پایان چهاردهمین نیمسال تحصیلی یا به عبارتی دیگر تا سن سی‌سالگی دانشجو ، بسیار مناسب است. امّا دانشجویان بالاتر از سی‌سال نمی‌توانند از بیمه‌ی دولتی استفاده کنند. این گروه از دانشجویان نزد شرکت‌های بیمه‌های خصوصی، بیمه‌ی درمانی می‌شوند. به دلیل گران بودن بیمه‌های خصوصی، اداره‌ی امور صنفی و فوق‌برنامه‌ی دانشجوییStudentenwerk  برای این گروه از دانشجویان تسهیلات ویژه‌ای در نظر گرفته‌است. این اداره با همکاری یک شرکت‌ بیمه‌ی خدمات درمانی خصوصی، تعرفه‌ی ویژه‌ای برای دانشجویان بالای ۳۰ سال ارائه می‌کند. سهم ماهیانه‌ای که دانشجو به این شرکت بیمه می‌پردازد هم تقریباً ۵۰ یورو در ماه است. برای اطّلاعات بیشتر در این مورد می‌توان به اداره‌ی امور صنفی و فوق‌برنامه‌ی دانشجویی Studentenwerk مراجعه کرد.

در صورت بیمار شدن می‌توان به پزشک عمومی  یا به پزشک متخصّص مراجعه کرد. در کتابی به اسم گِلبِ زَیتِن  (Gelbe Seiten) ( بانک اطّلاعات شهری)، فهرست کاملی از شماره تلفن و نشانی پزشکان عمومی و پزشکان متخصّص بر اساس رشته‌ی تخصّصی آنها وجود دارد. پیش از مراجعه به پزشک بهتر است که تلفنی نوبت بگیرید.

ساعت‌های کاری بیمارستان‌ها

بیماری خبر نمی‌کند. اگر خارج از ساعت‌های کاری ( جمعه‌ها، شب‌ها و یا آخرهفته ) به پزشک یا به دارو نیاز پیدا کردید، می‌توانید به مطب پزشک مورد نظر خود تلفن کنید. پیام‌گیر مطب پزشک، نام و نشانی پزشکانی را که در آن ساعت‌ها کشیک دارند، به شما خواهد داد. همچنین اگر به دارو نیاز داشتید، می‌توانید با مراجعه به نزدیکترین داروخانه، نشانی داروخانه‌های کشیک را پشت ویترین داروخانه ببینید.

بیمارستان

هزینه‌ی بستری‌شدن در بیمارستان برای کسانی که زیر پوشش شرکت‌های بیمه‌ی خدمات درمانی دولتی قرار دارند، ۱۰ یورو در روزاست. مدّت بستری شدن در بیمارستان امّا نباید طولانی‌تر از ۲۸ روز در سال باشد. قبل از مراجعه به بیمارستان بهتر است که با شرکت بیمه‌ی خود در این‌باره مشورت کنید. به دلیل هزینه‌های درمانی بالا، گاهی بهتر است که دانشجو در صورت نیاز به بستری شدن در بیمارستان، به کشور خود مراجعه کند. به هر حال اگر در هر شرایطی در آلمان به پزشک اورژانس احتیاج پیدا کردید، می‌توانید با شماره‌ی ۱۱۲ تماس بگیرید. تماس با این شماره رایگان و از تمام باجه‌های تلفن هم امکان پذیر است

در جستجوی خانه

جوینده یابنده است. این ضرب‌المثل در رابطه با یافتن خانه هم مصداق دارد. اما جستجوی مکانی برای زندگی معمولاً به این راحتی نیست. به همین دلیل می‌بایست به موقع برای کرایه‌ی یک مکان مناسب اقدام کرد. منابعی که در این جستجو میتوان از آنها کمک گرفت، عبارتند از:

روزنامه‌ها و تابلوهای اعلانات

در روزنامه‌های محلّی می‌توان معمولاً آگهی‌های فراوانی در رابطه با کرایه‌ی اتاق و خانه پیدا کرد. این آگهی‌ها معمولاً درصفحه‌ی نیازمندی شماره‌های روزهای چهارشنبه و آخر هفته‌ چاپ می‌شوند. جوینده می‌تواند حتّی در روزنامه، اقدام به چاپ آگهی جستجوی خانه کند.

تابلوهای اعلانات دانشگاه‌ها، نشانی دیگر برای جستجوی خانه، هستند. معمولاً بر روی این تابلوهای پر از آگهی، می‌توان به آسانی مکانی برای زندگی دانشجویی پیدا کرد.

زندگی در خانه‌های اشتراکی (tenWohngemeinschaf ( که به اختصار “وِ گِ” نامیده می‌شوند، امکان خوبی برای دانشجویانی ست که به تنهایی به آلمان سفر می‌کنند. “وگ” به گونه‌ای از زندگی گفته می‌شود که در آن چند نفر با هم، خانه و یا آپارتمانی اجاره می‌کنند و سپس اتاق‌ها را میان خود تقسیم می‌کنند. از آشپزخانه، حمام، دستشویی و در بیشتر موارد یک اتاق نشینمن به صورت اشتراکی استفاده می‌شود. زندگی در”و‌ِگِ”، این خوبی را دارد که دانشجو با افراد زیادی آشنا می‌شود.

میت‌وُن‌سِنتراله  Mitwohnzentrale ، مهمانسرای دانشگاه، بنگاه معاملاتی) (Makler

میت‌وُن‌سِنتراله  (Mitwohnzentrale)مؤسّسه‌ای است بنگاه مانند که در آن کسانی که اتاق‌های خانه‌ی خود و یا همه‌ی خانه‌ی خود را برای مدّت مشخّصی اجاره می‌‌دهند، ثبت‌نام می‌‌کنند و دانشجویانی که در جستجوی خانه‌اند، می‌‌توانند به این مراکز مراجعه کنند. میت‌وُن‌سِنتراله (Mitwohnzentrale) با دریافت مبلغی به عنوان حقّ کمیسیون Provision  در زمانی مشخص برای دانشجو به جستجوی خانه می‌پردازد.

مهمانسراهای دانشگاه هم معمولاً اتاق در اختیار دانشجویان میگذارند.

کسی که از راه یک بنگاه معاملات ملکی، خانه‌ای اجاره میکند، باید به این نکته توجّه کند که معمولاً پرداخت مبلغی به اندازه‌ی اجاره‌ی دوماه، به عنوان حقّ کمیسیون الزامی است.

خوابگاههای دانشجویی

زندگی در این خوابگاهها تقریباً ارزانترین نوع سکونت در آلمان است. تنها مشکل، کوچک بودن اتاقهاست. اداره‌ی امور صنفی و فوق برنامه‌ی دانشجویی، نشانی و شرایط پذیرش در این خوابگاهها را در اختیار شما میگذارد.

قرارداد اجاره

با امضای قرارداد اجاره، شما موظّف به اجرای نکات زیر می‌شوید:

-         پرداخت اجاره

-         توجّه به مهلت فسخ قرارداد (Kündigungsfrist)

-         پرداخت هزینه‌های تعمیراتی

-         در برخی موارد تقبّل هزینه‌های نوسازی به هنگام تخلیه خانه‌ی اجاره‌ای

-         پرداخت کامل اجاره حتّی در صورت افزایش این مبلغ

-         پرداخت هزینه‌های جانبی (برای مثال دفع زباله و مصرف آب)

در رابطه با اجاره‌ی خانه همیشه دو اصطلاح به کار برده میشود:

اجاره‌ی سرد “کالت میته” ( (Kaltmiete  یا اجاره‌ی گرم “وارم میته” (Warmmiete)

اجاره‌ی گرم “وارم میته” (Warmmiete) به این معناست که کرایه‌ی آورده شده در قرارداد، تمام هزینه‌های جانبی را هم دربر می‌گیرد و مبلغ نهایی است که مستأجر باید بپردازد.

اجاره‌ی سرد “کالت میته” (Kaltmiete(بر خلاف آن، مبلغی است که هزینه‌های جانبی در آن هنوز منظور نشده‌است.

همیشه به هنگام اجاره‌ی اتاق یا خانه، در مورد مبلغ نهایی ،که دربردارنده‌ی هزینه‌های جانبی است سئوال کنید. توجّه: هیچگاه هیچ قراردادی را امضا نکنید، اگر هنوز تمام مفادّ قرارداد را نفهمیده‌اید.

اداره‌ی ثبت احوال و اداره‌ی خارجی‌ها

هر خارجی که قصد دارد بیش از سه ماه در آلمان زندگی کند، می‌بایست در ظرف یک هفته پس از ورود خود به این کشور، محل سکونت خود را در اداره‌ی ثبت احوال (Einwohnermeldeamt)  به ثبت برساند. برای این نام‌نویسی امضای صحب‌خانه در فرم درخواست ضروری است. بعدها با تغییر محل سکونت، می‌باید دوباره به اداره‌‌ی ثبت احوال مراجعه کرد و محل سکونت جدید را به ثبت رساند. نشانی این اداره را می‌توان از بخش روابط بین الملل دانشگاه‌ها (Akademisches Auslandsamt) گرفت.

اداره‌ی دیگری که تمام دانشجویان خارجی باید به آن مراجعه کنند، اداره‌ی خارجی‌ها(Auslandsamt) است. دانشجو، درخواست اجازه‌ی اقامت خود رابه همراه تأییدیّه‌ی تأمین مالی اقامتش در آلمان، به این اداره تحویل می‌دهد. هردانشجوی خارجی می‌باید برای تأمین مخارج زندگی در آلمان، ماهیانه دست‌کم ۵۰۰ یورو پول داشته‌باشد.

اگر مدارک زیر کامل باشند به درخواست اقامت پاسخ مثبت داده می‌شود:

-         روادید معتبر دانشجویی

-         فرم درخواست اقامت  تکمیل شده ( این فرم را می‌توان نزد بخش روابط بین الملل دانشگاهها Akademisches Auslandsamt گرفت )

-         گذرنامه‌ی معتبر

-         مدرک بیمه‌ی درمانی

-         رونوشت قرارداد اجاره‌ی خانه و یا به مدرکی معادل مانند گواهی‌ای از صاحب‌خانه‌

-         سه عدد عکس گذرنامه‌ای

-         و در مواردی ویژه یک گواهی پزشکی

اجازه‌ی اقامت معمولاً برای یک سال صادر می‌شود و باید هر ساله تمدید شود

 

مدارک و کارنامه‌های مورد نیاز Dokumente und Zeugnisse

متقاضیان تحصیل در آلمان، باید مدارک گوناگونی را به اداره‌های مختلف ارائه دهند.

تمام مدارکی که به زبانی غیر از آلمانی صادر شده‌اند، معمولاً می‌باید ترجمه شوند. رونوشت تأئیدشده‌ی ترجمه،‌ برای ارائه به اداره‌های گوناگون کافی است.

توجّه: به هیچ اداره‌ و سازمانی اصل مدارک خود را تحویل ندهید. ارائه‌ی رونوشت مدارک کافی است.

 
نگارش یافته توسط مدير محتواي ايران پژوهان مجموعه: شرايط زندگي و تحصيل در آلمان
تعداد بازدید: 10050
چاپ

سطح لازم زبان برای دریافت پذیرش از دانشگاه‌های آلمان

 
 

 برای دریافت پذیرش از دانشگاه‌های آلمان ارائه‌ی مدرکی دال بر تسلط داوطلب به زبان آلمانی در سطح B1 براساس چارچوب مشترک در اروپا الزامی است. این در حالی است که این مدرک لازم است اما برای ورود به دانشگاه‌های آلمان کافی نیست.

سطح لازم تسلط به زبان آلمانی برای ورود به دانشگاه‌های این کشور را باید از سطح لازم برای دریافت پذیرش از دانشگاه‌های آلمان تفکیک کرد. برای ورود به دانشگاه‌های آلمان قبولی در یکی از دو آزمون DSH و یا Test-DaF الزامی است.

آزمون Test-DaF در مراکز آموزش زبان آلمانی در آلمان و همچنین در مراکز انستیتو گوته در سراسر جهان برگزار می‌شود. در ایران نیز این آزمون به همراه دوره‌های آمادگی آن در موسسه‌ی آموزش زبان آلمانی وابسته به سفارت آلمان در تهران برگزار می‌شود.

تفاوت میان آزمون Test-DaF و DSH

بر خلاف آزمون Test-DaF، امتحان DSH از طریق دانشگاه‌های این کشور و تنها در آلمان برگزار می‌شود. بنابراین برای داوطلبان ایرانی که قصد تحصیل در دانشگاه‌های آلمان را دارند، دو راه باقی می‌ماند: گزینه‌ی اول شرکت در آزمون Test-DaF در موسسه‌ی ذکرشده در تهران است و راه دوم شرکت در آزمون DSH در یکی از دانشگاه‌های آلمان.

در ارتباط با همین توضیح سئوالاتی مطرح است، از جمله آن‌که آیا می‌توان بدون شرکت در کلاس‌های یادگیری زبان آلمانی از دانشگاه‌های آلمان پذیرش گرفت و پس از گذراندن دوره‌های لازم، در امتحانات یادشده در کشور آلمان شرکت کرد؟ پاسخ به این پرسش منفی است، زیرا که داوطلبان ایرانی تحصیل در آلمان به فرض آن‌که بخواهند در آزمون زبان ورودی به دانشگاه‌ها در کشور آلمان شرکت کنند نیز می‌بایست به زبان آلمانی در سطح مقدماتی تسلط داشته باشند.

این سطح بر پایه‌ی تعیین‌سطح یادگیری زبان بر اساس چارچوب مشترک در اروپا، سطح B1 خوانده می‌شود. داشتن مدرکی دال بر تسلط داوطلب به زبان آلمانی در سطح B1 برای دریافت پذیرش از دانشگاه‌های آلمان الزامی است؛ این قاعده شامل افرادی که قصد تحصیل به زبان انگلیسی در دانشگاه‌های آلمان را دارند نیز می‌شود.

سطوح رایج برای یادگیری زبان

بر اساس چارچوب مشترک سطح زبان در اروپا تسلط به زبان را می‌توان به سه‌دسته تقسیم کرد: دوره‌‌های مقدماتی (A)، متوسطه (B) و پیشرفته (C). بنابر این تقسیم‌بندی، سطح لازم تسلط به زبان آلمانی برای دریافت پذیرش از دانشگاه‌های آلمان، مطابق با میانه‌ی دوره‌ی متوسطه (B1) است.

بر خلاف آزمون Test-DaF، امتحان DSH از طریق دانشگاه‌های این کشور و تنها در آلمان برگزار می‌شود. البته برخی از موسسات آموزش زبان آلمانی خود اقدام به تقسیم‌بندی‌های ویژه‌ی سطوح یادگیری زبان کرده‌اند. از جمله در موسسه‌ی آموزش زبان آلمانی وابسته به سفارت آلمان در تهران، سطح متوسطه به شش دوره تقسیم می‌شود. دوره‌ی B1 نیز به دو بخش B1.1 و B1.2 تقسیم شده است.

نکته‌ی قابل توجه برای متقاضیان ایرانی تحصیل در دانشگاه‌های آلمان این است که در امتحان B1 در پایان دوره‌ی بخش دوم (B1.2) شرکت کنند و با ارائه مدرک آن که پیش‌تر با نام ZD (Zertifikat Deutsch) نیز شناخته می‌شد، شانس خود را برای دریافت پذیرش از دانشگاه‌های آلمان امتحان کنند.

مختصات عمومی سطح B1

تا پایان سطح یاد‌شده زبان‌آموز باید به شرایط ذیل دست‌یافته باشد:

فهم اطلاعات موجود در گفت‌وگوهای رایج روزانه ‌و فهم محتویات کلی برنامه‌های رادیویی. 
توانایی استخراج اطلاعات موجود در مطالب یک روزنامه و فهم آمار و ارقام مندرج در یک متن. توانایی نگارش نامه و ایمیل در سطح مقدماتی. توانایی ابراز نظرات شخصی در یک گفت‌وگوی کوتاه و توانایی گزارش‌دادن و روایت یک رویداد در ارتباط با وقایع رایج روز. افرادی که مدرک B1 یا آن‌چه که برای دریافت پذیرش از دانشگاه‌های آلمان ضرورتی است را به دست آورده‌اند، شرایط ذکرشده بالا را به طور نسبی دارا هستند.

منبع: دویچه وله

 
نگارش یافته توسط مدير محتواي ايران پژوهان مجموعه: شرايط زندگي و تحصيل در آلمان
تعداد بازدید: 10199
چاپ

انواع ساختارهاي آموزشي در المان

دانشگاه

 دانشگاه معمولاً محلّی است برای فراگیری روش‌های علمی و دانش نظری. به عنوان رشته‌های معمولِ (کلاسیک) دانشگاهی، می‌توان

از رشته‌هایی مانند پزشکی، حقوق، علوم انسانی، علوم طبیعی و اقتصادی و تربیت معلّم نام‌برد.

در دانشگاه‌ها آموزش وپژوهش با یکدیگر آمیخته‌اند و رابطه‌ی تنگاتنگی با هم دارند. دانشگاه مکانی برای آموزش و تحقیقات بنیادی و کاربردی است. دانشجویان دانشگاه‌ها آزادند تا برنامه‌‌ی درسی خود در هر نیمسال تحصیلی را شخصاً انتخاب کنند و حتّی استادان خود را آزادانه برگزینند. امّا چهارچوب کلّی هر رشته‌ی تحصیلی، در آیین‌نامه‌ی تحصیلی رشته‌ی مربوطه (Studienordnung) تا حدّی مشخّص شده‌ است. تحصیل‌ دانشگاهی را نمی‌توان با آموزش حرفه‌ای برابر دانست. دانشگاه‌ها در پایان تحصیل، به دانش‌آموختگان، مدارج دیپلم، مَگیستِر(Magister)  وهمین‌طور دکترا اعطاء می‌کنند. به‌زودی تقریباً در تمام دانشگاه‌های آلمان، دوره‌های تحصیلی با مدرک‌های برابر با استانداردهای بین‌المللی، Bachelor  و  Masterعرضه خواهد شد.

 مراکز آموزش عالی حرفه‌ای "فاخ هُخ‌شوله" (Fachhochschule)

کسی که در کنار آموزش دانشگاهی (آکادمیک) به آموزش حرفه‌ای علاقه ‌دارد و تجربه‌ی عملی در دوران تحصیل برایشان مهم‌تر از دانش محض به تنهایی است، بهتر است که در مراکز آموزش عالی حرفه‌ای  (Fachhochschule) آلمان تحصیل کند. این مراکز، تقریبا شبیه دانشگاههای جامع علمی و کاربردی در ایران است. محتوای درسی در رشته‌های این‌گونه مراکز آموزش عالی،  به تناسب نیازهای حرفه‌ای تعیین شده‌اند. برخلاف دانشگاه‌های آلمان، برنامه‌ی درسی در این گونه مراکز از پیش تعیین شده‌است. از ویژگی‌های این مراکز:

-         برنامه‌ی منسجم درسی از آغاز تا پایان تحصیل

-         تدوین محتوای درسی رشته‌های گوناکون به تناسب نیازهای حرفه‌ای

-         دوره‌ی تحصیل کوتاه‌تر در مقایسه با دانشگاه

-         تحقیقات با توجّه به نیاز در زمینه‌های کاربردی

کادر آموزشی این گونه‌ مراکز معمولاً نیروهای با تجربه‌ و پر سابقه‌ در حرفه‌ی موردنظرند و برخی از آنان مدیرانی هستند که به نیازهای بازار کار در رشته‌ی موردنظر به‌خوبی آگاهند. دانش‌آموختگان این مراکز بعد از پایان تحصیل، شانس بسیار خوبی برای یافتن شغلی در رشته‌ی خود دارند. مدرک تحصیلی ارائه‌شده به دانش‌آموختگان مراکز عالی آموزش عالی حرفه‌ای ، دیپلم می‌باشد.

مدارس عالی هنر و موسیقی

۵۶ مدرسه‌ی عالی هنر و موسیقی، دانشجویان با استعداد را در حرفه‌های هنری آموزش می‌دهند. متقاضیان تحصیل در مدارس عالی هنر می‌باید نمونه‌ای از کارهای خود را به مرکز مورد نظر ارسال کنند. معمولاً پس از آن در آزمونی حضوری، با انجام تکلیف‌هایی گوناگون، توانایی‌های متقاضیان در رشته‌های انتخابی سنجیده می‌شود. در برخی موارد متقاضیان می‌توانند بدون داشتن مدرک دیپلم دبیرستان، در مراکز آموزش عالی هنر به تحصیل بپردازند. در مورد شرایط دریافت پذیرش و تعداد نمونه‌های کاری که متقاضی برای دریافت پذیرش می‌باید ارائه دهد، می‌توان با مدرسه‌ی عالی هنر مربوطه تماس گرفت. نقّاشی، گرافیک، پیکر تراشی، طرّاحی (Design und Gestaltung)  و تربیّت معلّم در هنرهای تجسّمی، نمونه‌هایی از رشته‌های تحصیلی در این مدارس‌اند. به‌عنوان دیگر رشته‌های مهمّ این مدارس، می‌توان از معماری، مرمّت آثار تاریخی، سفالگری نام‌برد. دیپلم، مدرک  نهایی است که معمولاً هنرجو از این مراکز دریافت می‌کند. مدارس عالی موسیقی معمولاً به آموزش هنرجو در رشته‌های زیر می‌پردازند:

آموزش آلات موسیقی، آموزش آواز، ساخت قطعات موسیقی، رهبری ارکستر.

برخی از این مدارس افزون بر این رشته‌ها، رشته‌هایی مانند موزیک کلیسا، جاز، کارگردانی موزیک تئاتر هم ارائه می‌دهند. در آزمون سنجش قابلیّت‌ها، توانایی‌های متقاضیان در زمینه‌های گوناگون در قالب امتحانات شفاهی، کتبی و عملی ارزیابی می‌شود.

رسانه‌های گروهی مدرن (Moderne Medien)

علاقه‌مندان به رشته‌های مرتبط با فیلم و تلویزیون، می‌توانند در مرکز آموزش عالی فیلم و تلویزیون مونیخ و همچنین در مرکز آموزش عالی "کُنراد وُلف" (Konrad Wolf)  در پُتس دام- بابلزبرگ Potsdam-Babelsberg به تحصیل در رشته‌هایی مانند کارگردانی، فیلم‌برداری و مدیریّت تولید بپردازند.

نشانی دیگر، مرکز آموزش‌ عالی هنر برای رسانه‌های گروهی در کُلن است که به عنوان تنها مرکز آموزش عالی در زمینه‌ی رسانه‌های دیداری- شنیداری (Audiovisuell)  در آلمان شناخته می‌شود. این مرکز با سابقه‌ی ده ساله‌ی خود در آموزش هنرجو، از اعتبار خاصّی در سطح بین‌المللی برخوردار است. متقاضیان تحصیل در رشته‌های این مراکز، پس از گذراندن یک‌سری آزمون‌های عملی و شفاهی پذیرفته می‌شوند.

مدارس آموزش عالی تربیّت معلم  ( Pädagogische Hochschule)

این مراکز به اختصار "پِ ها" ( PH) نامیده می‌شوند. تنها مرکز آموزش عالی تربیت معلّم آلمان در ایالت بادن ووتنبرگ آلمان قرار دارد. در بقیّه‌ی ایالت‌ها دانشکده‌ای در دانشگاه‌ها به این رشته اختصاص داده شده‌است. در مراکز تربیت معلم ، مربیّان مدارس ابتدائی،  کادر آموزشی برای مراکز آموزشی  Real- und Hauptschule و مدارس ویژه معلولین و عقب افتادگان ذهنی آموزش داده می‌شوند

سیستم آموزشی در کشور آلمان در ایالت‌های گوناگون متفاوت است. امادر بیشتر ایالت‌ها بچه‌ها معمولاً از سن سه تا هفت سالگی به مراکز پیش‌دبستانی مانند کودکستان می‌روند. بعد از سپری شدن این دوره،  تحصیلات دبستانی آغاز می‌گردد که در طی آن دانش‌آموزان معمولاً از سن ۵ تا ۱۲ سالگی، در زمینه‌ها‌ی زبان آلمانی، حساب و معمولاً یک زبان خارجی آموزش داده می‌شوند. پس از این مرحله، دانش‌آموزان به مدارس آموزش متوسّطه راه می‌یابند. گروهی از دانش‌آموزان معمولاً پس از پایان کلاس پنجم ویا هفتم در رئال شوله (Realschule)  به ادامه‌ی تحصیل می‌پردازند. با پایان کلاس دهم، این دانش‌آموزان دوره‌ی متوسّطه‌ی تحصیلی را به پایان می‌رسانند.

هاپت‌شوله(Hauptschule) یکی دیگر از مراکز آموزش متوسّطه است که معمولاً از کلاس پنجم تا نهم و یا دهم به طول می‌انجامد. تمام دانش‌آموزانی که در هیچ‌کدام از مراکز آموزش‌متوسّطه‌ی تمام وقت آلمانی پذیرفته نشده‌اند، موظّف به نام‌نویسی در هاپت شوله‌ها هستند.

نوع دیگر از مدارس آموزش متوسّطه، گیمنازییوم (Gymnasium)  نام دارد. تحصیل در این دبیرستانها در بیشتر ایالت‌ها با به پایان رساندن سال پنجم تحصیلات دبستانی آغاز شده و دوره‌ی آن معمولاً ۹ سال به طول میکشد و با پایان سال تحصیلی سیزدهم، دانش‌آموز موفّق به دریافت مدرک دیپلم می‌شود.

مراکز آموزش عالی وابسته به کلیسا

در آلمان بیش از ۴۰ مرکز آموزش عالی وجود دارد که وابسته به کلیسای کاتولیک و یا پروتستان هستند. در مراکز آموزش عالی وابسته به کلیسای پروتستان، کشیش‌های زن و مرد وهمچنین معلّمان علوم دینی آموزش داده می‌شوند. در برخی از این مراکز رشته‌هایی مانند موزیک کلیسا، علوم اجتماعی و بهزیستی هم عرضه می‌شوند

آموزش کشیشان کاتولیک (Priester) در دانشکده‌‌ی الهیّات صورت می‌گیرد. فرقه‌های مذهبی گوناگون وابسته به کلیسای کاتولیک هم به سهم خود در دانشکده‌هایی ویژه‌ به آموزش نیروی تازه نفس در فرقه‌ی مذهبی مربوطه می‌پردازند.

مراکز آموزش عالی خصوصی

چند سالی است که مؤسّسه‌های آموزش عالی خصوصی در آلمان بسیار رواج پیدا کرده‌اند. اگر قصد تحصیل  در یکی از این مؤسّسه‌ها را دارید، باید به این نکته توجّه کنید که آیا  مدرک مؤسّسه‌ی مورد نظر شما دارای رسمیّت و پذیرش دولتی‌ست یا خیر.  مؤسّسه‌های آموزش عالی خصوصی که در فهرست به تصویب رسیده توسّط کنفرانس رئیسان دانشگاهی Hochschulrektorenkonferenz نیامده‌اند، فاقد رسمیّت دولتی هستند.

برخی مراکز آموزش عالی خصوصی از سوی سازمان‌ها و بنیادهای متعدّدی پشتیبانی مالی می‌شوند. به برخی هم کمک‌های دولتی تعلّق می‌گیرد. نکته‌ی مشترک همه‌ی این مراکز، پرداخت شهریه توسّط دانشجوست. این شهریه ممکن است از ۱۵۰۰۰ یورو برای کلّ تحصیل تا ۴۰۰۰ یورو در هر ترم تغییر کند. تعداد دانشجویان این رشته‌ها بسیار کمتر از مراکز دولتی است و آموزش و راهنمایی دانشجویان در چهارچوبی بسیار شخصی انجام می‌گیرد. مراکز آموزش عالی خصوصی معمولاً دانشجویان خود را شخصاً انتخاب می‌کنند. برای پذیرفته‌شدن در یک چنین مؤسّسه‌ای معمولاً افزون بر میانگین نمرات بالا، قابلیّت‌های فردی و تعهّد کاری متقاضی بسیار مهم است. بسیاری از این مراکز همکاری تناتنگی با واحدهای اقتصادی دارند و به دانشجویان خود دوره‌های کارآموزی در خارج از آلمان هم ارائه می‌دهند.

آموزشگاههای حرفه‌ای (Berufsakademie)

در ایالت‌های بادن ووتنبرگ، زاکسن، تورینگن و برلین می‌توان به جای تحصیل در دانشگاه‌ها یا مراکز آموزش عالی حرفه‌ای، در آموزشگاه‌های حرفه‌ای (Berufsakademie) ، که به اختصار (BA) نامیده می‌شوند، به ادامه‌ی تحصیل پرداخت.

در آموزشگاه‌های حرفه‌ای به دانشجویان این امکان داده می‌شود که در رشته‌های علوم اقتصادی، علوم اجتماعی و رشته‌های فنّی به تحصیل بپردازند. شرط لازم برای تحصیل در این آموزشگاه‌ها داشتن مدرک دیپلم ( پایان تحصیلات دبیرستانی) یا مدرکی برابر با مدرک پایان تحصیلات دبیرستانی است به همراه ارائه‌ی یک قرارداد آموزشی با مرکزی آموزشی که طرف قرارداد آموزشگاه‌ حرفه‌ای مورد نظر است.

در آموزشگاه‌های حرفه‌ای، دانشجویان در طول ۶ نیمسال تحصیلی در چهارچوب یک سیستم آموزشی دوگانه به تحصیل می‌پردازند. سیستم دوگانه به این معناست که آموزش تئوری در این مراکز با آموزش عملی همراه است. در این مدارس برنامه‌ی درسی از پیش تعیین شده‌ای در اختیار دانشجو قرار می‌گیرد. در طول تحصیل به دانشجویان از سوی واحدهای اقتصادی که طرف قرارداد آموزشگاه‌های حرفه‌ای هستند، ماهیانه مبلغ ۵۰۰ یورو و یا بیشتر پرداخت میشود.

مدرک دیپلم دانشگاه در سه سال

پس از سه‌سال تحصیل و آموزش علمی و عملی در آموزشگاه‌های حرفه‌ای، به دانش‌آموخته‌گان این مراکز مدرک "دیپلم BA" اعطا می‌شود. دیپلم این مرکز برابر و همپایه با مدرک دیپلم مراکز آموزش عالی حرفه‌ای (Fachhochschule) است. بسیاری از شرکت‌ها به دنبال جذب نیروی کار از میان دانش‌آموختگان BA هستند، زیرا که  این دانشجویان در کنار آموزش علمی دارای تجربه‌های عملی گران‌بهایی در طول تحصیل شده‌اند. تقریباً ۹۰ درصد از دانش‌آموختگان این مراکز پس از پایان تحصیل به‌‌راحتی جذب بازار کار می‌شوند. بسیاری از واحدهای اقتصادی بر طبق تعرفه‌ای خود را موظّف کرده‌اند که دانش‌آموختگان BA را پس از پایان تحصیل به صورت قراردادی استخدام نمایند.

در برخی از آموزشگاه‌های  حرفه‌ای مانند آموزشگاه حرفه‌ای اشتوتگارت، رشته‌های بین‌المللی هم ارا‌ئه می‌شوند که برای دانشجویان خود امکان اقامت در مدارس خواهرخوانده در خارج از کشور را هم فراهم می‌کنند.

منبع: http://www.irdeutsch.com

 
نگارش یافته توسط مدير محتواي ايران پژوهان مجموعه: شرايط زندگي و تحصيل در آلمان
تعداد بازدید: 12597
چاپ

شرايط تحصيل در آلمان

اگر به تحصیل در آلمان علاقه دارید، امکان انتخاب بین ۳۰۰ دانشگاه، دانشگاه فنی، مؤسسات آموزش عالی فنی و یا مدارس عالی هنر و موسیقی را دارید.

در زیر اطلاعات مهم و عملی در مورد تحصیل در آلمان ارایه می شود:

مهلت درخواست پذیرش

برای شروع تحصیل در نیم سال زمستانی باید مدراک خود را حداکثر تا ۱۵ ژوئیه و برای شروع تحصیل در نیم سال تابستانی تا ۱۵ ژانویه ارسال کرده باشید.

شرایط پذیرش

دانشجویان ایرانی جهت دریافت پذیرش تحصیلی در آلمان نیاز به ارایه مدرکی دال بر موفقیت در کنکور سراسری و یا ارایه مدرکی دال بر اتمام تحصیلات دانشگاه آزاد اسلامی را دارند. درخواست پذیرش را باید برای بخش روابط بین الملل دانشگاه مربوطه (Akademisches Auslandsamt) بفرستید. لطفا” توجه کنید که کارهای اولیه حدود یک سال طول می کشد و شما می بایست به موقع اقدام به درخواست کنید! پس از دریافت پذیرش می توانید درخواست روادید تحصیلی نمایید. تمام مدارک لازم (دبیرستان، دانشگاه) باید به زبان آلمانی و یا انگلیسی ترجمه شده و از طرف وزارت دادگستری، وزارت امور خارجه ایران و نیز سفارت آلمان تأیید شود.

زبان تحصیل در دانشگاه های آلمان

در دانشگاه های آلمان اصولا” به زبان آلمانی تدریس می شود. به تدریج زبان انگلیسی نیز به عنوان زبان تدریس مورد استفاده قرار می گیرد. به هر حال شما باید ثابت کنید که به زبان تسلط لازم را دارید. برای زبان آلمانی ارایه مدرکی دال بر یادگرفتن حدود ۵۰۰ ساعت زبان لازم است.

ارزان بودن شهریه دانشگاهها نسبت به کشورهای انگلیسی زبان، شهریه هر ترم بسته به دانشگاه حدود ششصد یورو است( در بعضی ایالتها هنوز پانصد یورو که از امسال به هزینه ثبت نام اضافه شده تصویب نشده و هزیه هر ترم حدود صد یورو است) شما در تمام مقاطع(لیسانس، فوق لیسانس و دکترا) امکان تحصیل به زبان انگلیسی را خواهید داشت، چند سالی است دانشگاههای آلمان برای جذب بیشتر دانشجوهای اینترنشنال دوره های تحصیل به زبان انگلیسی در مقاطع مختلف گذاشته‌اند که فرصت خیلی خوبی برای دانشجوهای خارجی ایجاد شده است. بیش از چهار صد رشته در دانشگاه‌های آلمان به زبان انگلیسی وجود دارد، اطلاعات بیشتر راجع به هریک را می توان در سایت آموزش عالی آلمان پیدا کرد:http://www.daad.de/deutschland/studienangebote/idp/06542.en.html
با داشتن ویزای دانشجویی اجازه کار دانشجویی نیز وجود دارد(تعداد ساعت محدود). خرج زندگی بسته به شخص برای دانشجو ماهیانه بین چهارصد تا ششصد یورو است( درآمد کار دانشجویی ساعتی بین هشت تا ده یورو می‌باشد) امکان استفاده از خوابگاه‌های دانشجویی نیز تا حدی موجود است.
دانشجویان در آلمان به هیچ وجه به وسیله نقلیه شخصی احتیاج ندارند، سیستم حمل و نقل شهری خیلی مرتب و فراگیر هست و دانشجویان با خرید بلیط دانشجویی(که ارزانتر از بلیط معمولی است) می‌توانند در تمام شهر و منطقه پوشش دهنده بلیط با وسیله نقلیه عمومی تردد کنند. در شهرهای شمالی این بلیط حتی برای منطقه بزرگتری که یک استان رو شامل می شود معتبر است.
دیگر مزایا
- آلمان کشور خیلی امن،منظم و تمیزی است.
- با ویزای دانشجویی به کل کشورهای عضو شنگن و سوئیس می توان سفر کرد.
- ویزای دانشجویی برای طول تحصیل داده می شود و بعد از پایان تحصیل معمولا برای شش ماه تمدید می شود که دانشجو فرصت گشتن به دنبال کار را داشته باشد.
- ویزای دانشجویی آلمان مثل ویزای دانشجویی آمریکا یا کانادا محدودیت ندارد به این معنی که شما به راحتی می توانید سفر کنید چون ویزای شما با خارج شدن از مرز باطل نمی شود.
خبر مهم
با وجود قدمت طولانی دانشگاه ینا و ارائه بیش از ۱۳۰ رشته دانشگاهی، تحصیل در دانشگاه ینا هنوز رایگان است. امکانات مناسب و از جمله برخورداری از یکی از مدرن‌ترین کتابخانه‌های اروپا، ۲۱ هزار دانشجو را به این شهر جذب کرده است.

دانشگاه فریدریش شیلر(Friedrich-Schiller-Universität Jena)
، در ایالت تورینگن آلمان و در شهر ینا (Jena)، واقع شده است. این دانشگاه، از قدمتی بیش از ۴۰۰ سال برخوردار است و تاسیس آن به سال ۱۵۵۸ میلادی باز می‌گردد. دانشگاه به یاد ادیب پرآوازه آلمانی، فریدریش شیلر، نام گذاری شده است که خود در حدود ۱۰ سال در بین سال‌های ۱۷۸۹ تا ۱۷۹۹ میلادی، در دانشگاه ینا به تدریس رشته تاریخ مشغول بوده است.

تنوع رشته‌ها و از همه مهم‌تر رایگان بودن تحصیل در دانشگاه ینا، از جمله عواملی است که بیش از ۲۱ هزار دانشجوی آلمانی و خارجی را به این دانشگاه جذب کرده است. لازم به ذکر است بر طبق آمار دانشگاه، در ترم تحصیلی جاری، ۱۷ دانشجوی ایرانی در دانشگاه ینا مشغول به تحصیل هستند
تحصیل در دانشگاه ینا، بدون شهریه
شهریه تحصیلی در دانشگاه ینا هنوز تصویب نشده است و متقاضیان تحصیل در دانشگاه ینا، تنها مبلغی در حدود ۱۴۰ یورو در هر ترم بابت هزینه‌های خدمات دانشجویی پرداخت می‌کنند. از جمله موارد استفاده از خدمات دانشجویی که با پرداخت این هزینه امکان‌پذیر می‌شود، استفاده رایگان از وسایل حمل و نقل عمومی در شهر محل سکونت و در مواردی در شهرهای مجاور می‌باشد

 
نگارش یافته توسط مدير محتواي ايران پژوهان مجموعه: شرايط زندگي و تحصيل در آلمان
تعداد بازدید: 9265
چاپ

تابعيت آلمان و شرايط آن

راه “آلمانی شدن” آسان نیست. شرط اول این است که هر فرد هشت سال در آلمان زندگی کند. شرایط دیگری هم وجود دارد تا کسی بتواند تابعیت ‌این کشور را بدست بیاورد.

در حال حاضر ۳ / ۱۵ میلیون نفر با پیشینه‌ی مهاجرتی در آلمان زندگی می‌کنند، یعنی حدود ۶ / ۱۸٪ از کل جمعیت ۸۲ میلیونی این کشور. اکثر قریب به اتفاق – حدود ۹۶ ٪- این افراد در مناطق قدیمی آلمان و عمدتاّ شهر های بزرگ مثل برلین، اشتوتگارت و فرانکفورت ساکن‌اند و تنها ۴ ٪ -حدود ۶۰۰ هزار نفر- در آلمان شرقی سابق زندگی می‌کنند. نزدیک به نیمی از خارجی‌های آلمان – ۳ / ۷ میلیون نفر- هنوز تبعه‌ی این کشور نشده‌اند. در این میان حدود یک‌چهارم از آنها کسانی هستند که در آلمان متولد شده‌اند. بر اساس آمار منتشره، از هر سه کودک زیر پنج سال در سراسر آلمان، یکی دارای پیشینه‌ی مهاجرتی است.

  • ملیت مهاجران

حدود ۶۲ ٪ مهاجران را اتباع کشورهای اروپایی تشکیل می‌دهند. ترکیه با ۲ / ۱۴ ، روســــیه ۴ / ۹ و لهستان با ۹ / ۶ درصد، بیشترین تعداد مهاجران ‌آلمانی را تشکیل می‌دهند.

ده درصد مهاجران حتی تحصیلات ابتدایی را هم تمام نکرده‌اند

آمار و ارقام رسمی نشان می‌دهند که مهاجران در مقایسه با افراد آلمانی، از سطح سواد پائین‌تر و مهارت‌های شغلی محدودتری برخوردارند. میزان بی‌کاری در بین ‌آنها بیشتر است و بسیاری از آنها فاقد هرگونه مهارت لازم برای امرار‌معاش هستند. در مقابل تعداد مهاجرین کارگر، نسبت به آلمانی‌های کارگر، دو برابر است. طبیعتاً تعداد کارمندان خارجی در آلمان کمتر است. آنها عمدتاً در بخش صنعت و بازرگانی فعال‌اند یا هتل و رستوران دارند.

  • روند نزولی اهدای تابعیت

با وجودی که تعداد مهاجران از دهه‌ی ۱۹۵۰ تا کنون در برخی برهه‌های زمانی – مثل موج ورود کارگران در دهه‌ی ۱۹۶۰، یا هجوم حدود یک میلیون لهستانی در دهه‌ی ۱۹۸۰ و هجوم روس‌ها پس از ویرانی دیوار برلین – به شدت رشد داشته‌است، اما طبق آمار رسمی، تعداد تابعیت‌های صادر شده برای مهاجران، در سال‌های اخیر افت معناداری داشته‌ است.

در سال ۲۰۰۶  بالغ بر ۱۲۴ هزار و ۸۳۲ خارجی، موفق به دریافت تابعیت کشور آلمان شده‌اند که ۵ / ۶ درصد بیشتر از سال قبل از آن بوده است. این نخستین بار در طول پنج سال‌ گذشته است که آمار افزایش می‌یابد. در سال ۲۰۰۶ هم، مثل گذشته، بالاترین تعداد در اختیار ترک‌هاست: ۳۳ هزارو ۵۰۰ نفر. مقام دوم را صربستان و مونته‌نگرو، با ۱۲ هزارو ۶۰۰ و لهستان، با شش‌ هزار و ۹۴۰ نفر در اختیار دارند. ایران هم، با سه هزار و ۶۷۰ نفر تبعه در این سال، در رتبه‌ی هشتم این جدول قرار دارد.

  • راه پر پیچ‌وخم

هنوز آزمون خاصی برای دریافت تابعیت آلمان وجود ندارد. البته داوطلبین موانع بسیاری در راه دارند. مهمترین شرط گرفتن تابعیت، این است که فرد داوطلب هشت سال پیوسته، در آلمان زندگی کرده باشد. در طول این هشت سال، سفرهای حداکثر شش ماهه به خارج از آلمان بلامانع است. البته این زمان برای کسانی که در دوره‌های آموزشی شرکت کنند به یک‌ سال کاهش می‌یابد. این دوره‌ها، شامل ۶۰۰ ساعت،  آموزش زبان و۳۰ ساعت آموزش مبانی حقوقی و اجتماعی آلمان می‌شوند.

  • داوطلب باید خرج خود و خانواده‌ی خود را تأمین کند

فرد متقاضی باید از پس مخارج خود و افراد تحت تکفل خود بربیاید. در این مدت نباید هیچ‌گونه کمک‌معاش دولتی دریافت شود. البته افراد زیر ۲۳ سال از این قانون مستثنا هستند.

  • آشنایی به زبان آلمانی ضروری است

تسلط به زبان آلمانی ضروری است. این تسلط از طریق ارائه‌ی مدرک مربوط یا به پایان رساندن موفقیت‌آمیز یک دوره‌ی زبان سنجیده می‌شود. در صورت عدم وجود موارد فوق، کسب نمره‌ی قبولی در یک آزمون زبان ضروری است. اطلاعات زبانی باید به حدی باشد که فرد بتواند آلمانی صحبت کند، دایره‌ی لغات قابل‌قبولی داشته باشد و قادر به خواندن و درک متون آلمانی باشد.

 

  • محکومیت‌های قضایی سنگین مانع دریافت تابعیت

اگر فرد متقاضی پیش از ارائه‌ی درخواست تابعیت، سابقه‌ی محکومیت قضایی سنگین داشته باشد، با درخواست او موافقت نخواهد شد. تخلف‌های نوجوانان، جرایم مالی که مدت حبس برای آنها، حداکثر۱۸۰ روز باشد و حبس تعلیقی تا حداکثر شش ماه جزء این قانون به حساب نمی‌آیند.

 علاوه‌ براین‌ها، اقامت فرد متقاضی پس از دریافت تابعیت هم، باید موجه باشد. به این معنی که وضعیت کار و زندگی باید برای سال‌های بعد هم روشن باشد. البته قانون‌گذار، افراد دارای تابعیت کشورهای اتحادیه‌ی اروپا، ایسلند، لیختن‌اشتاین و سوئیس را از این قانون معاف کرده است. کسانی که اجازه‌ی اقامت در یکی از کشورهای اتحادیه‌ی اروپا را داشته باشند، نیز مشمول این قانون نمی‌شوند.
کسانی که اجازه‌ی سکونت در ‌آلمان را داشته باشند، هم از این قانون مستثنا شده‌اند. اجازه‌ی سکونت در واقع اجازه‌ی اقامتی است که محدودیت زمانی ندارد. همچنین این اجازه‌ی سکونت نمی‌تواند محدود به زمان تحصیل یا فرار از شرایط جنگ باشد.

  • به رسمیت شناختن قانون اساسی

کسی که تقاضای دریافت تابعیت کشور آلمان را دارد، باید این کشور را به عنوان یک کشور دموکرات آزاد بپذیرد و به اصول و مبانی آن اعتقاد داشته باشد و حق ندارد فعالیتی انجام دهد که در نهایت بر ضد نهادهای قانونی یا منافع کشور آلمان تمام شود. سوابق شخص در موارد فوق از نهاد حراست از قانون اساسی استعلام می‌شوند. هر فرد برای دریافت تابعیت ‌آلمان باید تابعیت قبلی خود را واگذار کند.

  • دارنده‌ی تمام شرایط فوق، “حق” دریافت تابعیت آلمان را خواهد داشت

در صورت داشتن تمام شرایط فوق، “حق” داشتن تابعیت آلمانی برای فرد احراز می‌شود. اما با نداشتن یک یا چند شرط هم می‌توان “آلمانی” شد. این‌جاست که صحبت از تابعیت “مشروط” به میان می‌آید. یعنی زمانی‌ که  نمایندگان دوایر دولتی بر اساس شرایط خاص تصمیم‌گیری می‌کنند. در چنین شرایطی امکان موفقیت تقاضای کسی که به‌طور موقت کمک‌معاش دولتی – مثلاً برای پولی که برای فرزندان پرداخت می‌شود – دریافت می‌کند وجود دارد، البته در صورتی‌که دولت اطمینان حاصل کند که فرد به زودی قادر به تأمین معاش خود و خانواده‌ی خود خواهد بود. تشریفات قانونی اخذ تابعیت هم می‌توانند در موارد خاص تغییرات مختصری کنند. مثلاً خارجی‌های مقیم آلمان یا آوارگان می‌توانند با اقامت کمتر از هشت سال، تابعیت آلمان را بدست بیاورند. کودکان و همسر متقاضیان هم می‌توانند تبعه‌ی آلمان شوند، حتا اگر کمتر از هشت سال در این کشور اقامت داشته باشند. این زمان هشت ساله برای هر کدام از آنها متفاوت است.

با ازدواج هم می‌توان تبعه شد

همسر هر شهروند آلمانی حق دریافت تابعیت آلمان را دارد. گرچه این نوع تابعیت نیز مشمول شرایط خاصی است. زمان اقامت همسران برای دریافت تابعیت، سه سال است. تسلط به زبان هم –هرقدر مختصر- باید احراز شود.

بیشترین تعداد خارجیانی که با حداقل هشت سال اقامت در آلمان، با درخواست تابعیت‌شان موافقت شد، ۸۰ هزار نفر و در سال ۲۰۰۴ بودند. از این تعداد ۲۰ هزار نفر، همسر و کودکان افراد تبعه‌ی ‌آلمان بودند.

هزینه‌ی درخواست تابعیت آلمان، ۲۲۵ یورو است. که البته تخفیف یک بخش یا تمام آن نیز قابل درخواست است.

شاید وجود همین شرایط نه چندان آسان، تعداد تقاضاهای موفق برای دریافت تابعیت را، در سال‌های اخیر کاهش داده است

توجه داشته باشید متن ذیل درباره تابعیت آلمان است و نه دریافت ویزا 

منبع: http://sepidi.com/

 

ایران کنفرانس

confBook

بانك موضوع پايان نامه

معرفي پايگاه هاي اطلاعاتي علمي

حمايت از پايان نامه ها

بورسهای خارجی

-->